DOS bier
Dit blikje kan alleen opengemaakt worden met een blikopener en dat moet dan nog gebeuren volgens exacte bepaalde instructies, indien deze niet gevolgd worden, hebt u veel kans dat de inhoud om zeep is. De oorspronkelijke blikjes hadden slechts een inhoud van 8 cl, maar deze werden na enige tijd vervangen door blikjes van 16 cl. Wie echter beter kijkt, ziet dat zo’n blik onderverdeeld is in compartimenten van 2 cl, die bovendien alleen afzonderlijk toegankelijk zijn. Inmiddels heeft men de productie van dit bier stopgezet, maar nog vele mensen blijven er, ondanks de wat zurige smaak, van drinken.
OS/2 bier
De brouwer van dit bier, International Beer Manufacturing (IBM), beweert dat er tien miljoen stuks van verkocht zijn, al hebt u waarschijnlijk nog nooit iemand gezien die dit drinkt. Het bier wordt in verpakkingen van 32 en later ook 64 cl op de markt gebracht en de maker belooft dat deze nooit ontploffen, zelfs niet na hevig schudden. Door de weinige vraag naar dit bier is de producent opgehouden met het produceren ervan.
Windows 3 bier
Eens het populairste biermerk ter wereld en dat was ook de bedoeling van de fabrikant. Hij lanceerde dit blikje, dat sterk lijkt op dat van het Mac bier, onder de slogan: “een blikje in elke huiskamer”. Bij de aanschaf ervan wordt u verplicht ook een DOS biertje te kopen en op de verpakking staat in grote letters dat u zonder problemen een Windows en een DOS biertje kunt combineren. Wat er echter niet bijstaat is dat in dat geval uw bewegingsvrijheid en reactiesnelheid zienderogen afnemen. Door het feit dat vele mensen klaagden over het plotse ontploffen van de blikjes, zijn ze inmiddels uit de handel gehaald.
Windows 95/98/ME bier
De marketingmensen achter dit brouwsel hebben zich wat de verpakking betreft duidelijk laten inspireren door het Mac bier, al doet de smaak toch eerder denken aan het oude Windows bier. Vreemd is wel dat heel wat gelegenheidsdrinkers en Windows 3 alcoholiers zich hebben laten verleiden tot het consumeren van dit goedje. Want hier is toch wel sprake van bedrieglijke verkoopspraktijken. Zo hebben de blikjes wel een inhoud van 32 cl, maar in werkelijkheid zit er nooit meer in dan 16 cl. Daarnaast beweert de fabrikant dat het steeds om een volledig nieuwe samenstelling gaat, terwijl er toch diverse ingrediënten van het oude DOS bier in terug te vinden zijn, tevens beweert de fabrikant om de paar jaar een nieuwe samenstelling te hebben, terwijl blijkt dat slechts de verpakking en indeling zijn gewijzigd. Ook de slogan “where do you want to go today” is slecht gekozen: na het nuttigen van dit bier, komt u namelijk nergens meer. De marketingmensen van dit bier hebben toegezegd over te zullen stappen op het één-compartimenten-proces, maar dit wordt steeds uitgesteld.
Windows NT bier
De fabrikant van dit bier beweert dat zijn product minstens even goed smaakt als het UNIX bier, maar dat wordt hardnekkig ontkend door de gebruikers van dit laatste merk. Het smaakt nogal sterk naar Windows 95/98/ME bier, al lijkt het ons toch wat straffer te zijn. Uit nader onderzoek blijkt dit te kloppen, er is maar één compartiment van 32 of 64 cl. U kan dit bier slechts met een beperkt aantal personen tegelijkertijd drinken, tenzij u het veel duurdere en verder identieke NT Server bier hebt aangeschaft.
UNIX/LINUX bier
Dit merk komt naar buiten met een hele reeks varianten, in verpakkingen van 8 tot 128 cl. Drinkers van dit bier zijn vaak zeer trouw aan een bepaalde variant, al smaken ze nagenoeg hetzelfde. Overschakelen op een ander merk, zullen ze zeker nooit doen. Meestal is het nuttigen van de inhoud van dit blikje zeer aangenaam, maar als het lipje afbreekt, moet u vaak heksentoeren uithalen om het blik alsnog open te krijgen. In vele gevallen zal u dan moeten terugvallen op de ellenlange instructies van een vriend die al jaren dit soort biertjes achterover slaat.
Mac bier
Aanvankelijk werd dit bier alleen op de markt gebracht in blikjes van 16 cl, maar inmiddels wordt ook een 32 cl versie aangeboden. Hoewel velen opscheppen over de kracht van dit bier, weet niemand wat er precies inzit. Op de verpakking, die steeds identiek is gebleven, staat nergens een verwijzing naar de ingrediënten. Wanneer men aan de producent vraagt wat er eigenlijk in zit, krijgt men als enige antwoord “dat hoeft u niet te weten”. Vooruitstrevend is wel het feit dat het blikje vanzelf opengaat als men het pakt. Een symbool op de verpakking herinnert u eraan dat u het na consumptie naar het recyclagepark moet brengen.