Op een zekere dag moet een vliegtuigje met enkele belangrijke bedrijfsleiders aan boord, landen op de luchthaven van Redmond. Die dag hangt er echter een dikke mist boven Redmond; bovendien hebben tijdens de stormachtige vlucht een aantal boordinstrumenten de geest gegeven.
De piloot cirkelt al een uurtje rond boven Redmond op zoek naar een herkenningspunt, maar door het slechte weer ziet hij niets behalve enkele hoge gebouwen. De situatie dreigt rampzalig te worden, want ook het brandstofpeil begint zienderogen af te nemen. Plots doemt er voor het vliegtuig een hoog gebouw op waarin de piloot één man ziet zitten temidden van honderden roodgloeiende telefoontoestellen én met het venster open.
De piloot mindert snelheid, opent zijn venstertje en roept: “Hé, waar zit ik ergens?” Waarop de man antwoordt: “In een vliegtuig.” Daarop maakt de piloot een bocht van 275 graden en zet hij iets later zijn toestel blindelings neer op de 7 kilometer verder gelegen landingsbaan. Het toestel staat nog niet stil, of de motoren beginnen te pruttelen en vallen stil wegens gebrek aan brandstof.
De passagiers, met het angstzweet nog op hun voorhoofd, vragen verbaasd aan de piloot hoe hij dit gedaan heeft. “Dat is nogal eenvoudig, ik stelde aan die man in dat gebouw een zeer eenvoudige vraag. Zijn antwoord was volledig juist, maar totaal onbruikbaar; vandaar dat dat wel het gebouw met de helpdesk van Microsoft moest zijn. En dat vond ik direct terug op mijn kaarten.”
Skip to content
