Like Crazy is een romantisch drama dat je meeneemt op reis in een persoonlijk, hartveroverend verhaal met een nuchter en realistisch randje. De film verhaalt over de Britse studente Anna (gespeeld door Felicity Jones) die in Los Angeles studeert en verliefd wordt op Jacob Helm (gespeeld door Anton Yelchin), één van haar Amerikaanse klasgenoten. De film is het regiedebuut van Drake Doremus.
Na een eerste zelfgeschreven liefdesbetuiging, die ze onder zijn ruitenwisser achterlaat, slaat het duo fanatiek aan het daten. We zien de ontwikkeling in hun relatie. Van het eerste voorzichtige aftasten tot werkelijk hartstochtelijk verliefd en eigenlijk niet zonder elkaar kunnen. Dat uit meubelontwerper Jacob in een speciaal cadeau voor Anna, een door hem gemaakte stoel voor aan haar schrijverstafeltje, met onder de zitting de tekst Like Crazy.
Het weekend voordat Anna moet vertrekken naar Londen, brengen ze een paar dagen door op Catalina. Echt soepel gaat dit niet, omdat ze beiden geen afscheid willen nemen. Daarom besluit Anna op de ochtend van haar vertrek de regelgeving rondom haar studievisum te negeren en bij Jacob te blijven.
Anna gaat uiteindelijk een paar maanden naar huis en bemachtigt een baantje bij een tijdschrift. Als ze zich in de vakantie opnieuw meldt op Los Angeles Airport beginnen de problemen, omdat ze haar eerdere studentenvisum heeft geschonden. Ze mag voorlopig Amerika niet meer in en wordt zonder pardon teruggestuurd naar Engeland. Jacob is in paniek en kan niet meteen zelf naar Londen vanwege zijn meubelmakerij. De periode dat hun leven en hun relatie verandert breekt aan.
Ze proberen telefonisch contact te houden, maar door het tijdsverschil komt dit niet echt van de grond. Na de zomer samen doorgebracht te hebben, storten ze zich beiden op hun werk. Anna in Engeland bij een modetijdschrift, Jacob in Amerika met zijn eigen ontwerpbureau. Je ziet ze verder gaan met hun leven, maar de leegte van het elkaar niet dagelijks kunnen zien knaagt aan hun ziel. Jacob maakt de oversteek naar Engeland en laat daar ook de stoel bezorgen. Moeder Jackie (gespeeld door Alex Kingston) en vader Bernard (gespeeld door Oliver Muirhead) hebben allebei zo hun eigen ideeën over de lange afstandsrelatie van hun dochter. In Londen komen ook de eerste irritaties bovendrijven. Jacob voelt zich toerist, en niet echt deel uitmakend van het leven van Anna. Anna heeft het er ook moeilijk mee. Ze heeft het idee dat ze telkens opnieuw moeten beginnen. Het leven dat ze zonder elkaar leven, blijkt steeds meer van invloed op hun gedragingen. Dat Anna vanwege de ban van de immigratiedienst pas na jaren Amerika weer zal mogen bezoeken, maakt het er allemaal niet makkelijker op. Hoeveel geduld hebben de twee met elkaar en zal hun liefde triomferen? De jonge volwassenen blijken allesbehalve geduldig. Anna krijgt een relatie met Londenaar Simon (gespeeld door Charlie Bewley) en Jacob krijgt een relatie met Sam (gespeeld door Jennifer Lawrence). Sam houdt zich aanzienlijk minder op de vlakte dan de hoofdrolspelers en hoewel de focus totaal niet op haar is, weet ze goed te laten zien wat voor type haar personage is. Haar personage is er een van weinig woorden, en het is daardoor bijzonder knap dat Jennifer Lawrence desondanks een grote aanwezigheid weet te creëren.
Deze film is bijzonder, wat je niet direct weet als je hem gewoon gaat kijken. Like Crazy is namelijk geheel zonder script gefilmd. De acteurs hebben dus geen teksten uit hun hoofd moeten leren. Het is een indrukwekkende prestatie.
De typische stijl met lange shots van mensen die in stilte uitbeelden wat ze voelen, is duidelijk doorgevoerd in de film.
Like Crazy heeft de Grote Prijs gewonnen op het 27e Sundance Film Festival 2011, het grootste Amerikaanse filmfestival voor de onafhankelijke film dat jaarlijks plaatsvindt in januari in Park City, Utah. Actrice Felicity Jones kreeg de prijs voor Beste Actrice voor haar aandeel in de film.